Maandelijks archief: april 2013

Vandaag gaan wij ter bedevaart. Een hele week lang. Het is geen echte bedevaart. Eigenlijk is het gewoon een weekje vakantie, maar het voelt toch als een bedevaart, maar dan zonder heilig of geheiligd doel. Voor ons geen Santiago de … Lees verder →

Als ik door de stad loop, overkomt het mij vaak, heel vaak. Mensen die mij met een korte hoofdknik of een opgestoken hand groeten. In veel, heel veel gevallen heb ik geen flauwe notie wie het is, die mij zo … Lees verder →

Het kijken naar een voetbalwedstrijd in het stadion geeft altijd een oneigenlijk gevoel van saamhorigheid. 12.000 man, waar onder enkele vrouwen, moedigen hun club aan. En mopperen als hun team het weer eens laat afweten.  Ik doe daar geregeld van … Lees verder →

Ik ging naar Oosterhout om de brug te zien. Het invaren van de nieuwe verkeersbrug over de Waal op de dag zelf had ik aan mij voorbij laten gaan. Ik had het kort op mijn computer gevolgd. Daar was te … Lees verder →

Het lijkt of we geen genoeg kunnen krijgen van maanden, weken, dagen die aan boeken, lezen en schrijven gewijd zijn. Zo uit mijn hoofd kom ik op de boekenweek, de kinderboekenweek, de maand van het spannende boek, gedichtendag, de poëzieweek, … Lees verder →

Ik fiets naar huis na een belabberde voetbalwedstrijd gezien te hebben. Mijn club speelde zo slecht dat de apathie onder de toeschouwers zo groot werd dat het schelden uitbleef. Er was meer een doffe berusting. Zelfs het favoriete stadionscheldwoord heb … Lees verder →

Ik was weer eens in mijn favoriete koffiecafeetje. Ik ben daar vaker, maar zelden op een zaterdag. Nu wel. En dan werkt er een meisje, waar ik meer dan een jaar geleden, bij de opening van dit café al eens … Lees verder →

Ik ben in een bovenhuis geboren. Een van de typische eigenschappen van een bovenhuis is dat het geen tuin heeft. Op eigen grond konden mijn ouders bij mijn geboorte, al zouden ze het gewild hebben, geen boom planten. Mijn vader … Lees verder →

Ik had een plezierige afspraak in het dorp W. W ligt zo’n 14 kilometer van waar ik woon. Het weer zag er stralend uit. Veel blauw en als er al een wolk was, trok die snel, heel snel voorbij. Dat … Lees verder →

Het gebeurt mij maar heel af en toe. Dat een beeld zo indringend is dat het mij niet meer wil loslaten en ik het niet meer kan loslaten. Het beeld wordt dan meer dan een herinnering. Die kun je naar … Lees verder →