Maandelijks archief: januari 2013

Ik heb de goede gewoonte om met enige regelmaat met Zoonlief een kop koffie te drinken. We spreken dan af in een koffiecafeetje in de buurt of, als hij aan het werk is, ergens in de stad. Dat is goed … Lees verder →

Er lag een briefje in de bus. De besteller had een pakje niet bij mij kunnen afleveren en het nu afgegeven bij de overburen. Daar kon ik het gaan ophalen. Pakjes roepen altijd enige nieuwsgier op, ook al vermoedde ik … Lees verder →

Er heeft weer eens een priester wat opgehangen in het portaal van zijn kerk. In 1517 spijkerde Maarten Luther, toen ook en katholiek priester, een pamflet aan de deur van zijn kerk en we weten wat dat heeft opgeleverd. Nu … Lees verder →

Ik weet niet of er een hemel is. Net zo min of er een hel is. Ik ben een agnost. Als er geen hemel of hel is, prima. En blijken ze er wel te zijn even prima. Er is nog … Lees verder →

Toegegeven, ik heb een tamelijk rustig bestaan en dat bevalt me best. Mijn agenda is niet overvol, zelfs niet vol, zodat er genoeg tijd overblijft voor tijdloze zaken zoals wat mijmeren, een fietstochtje, een boek. Maar het wordt toch echt … Lees verder →

Ik was er vast van overtuigd dat ze 80 werd. Maar ik blijk me een jaar vergist te hebben. Ze zegt het stellig. Ze is in 1934 geboren en dan word je nu pas 79. Zij is een van de … Lees verder →

Ze werd 19. Prachtige leeftijd. Vraag me direct af waar ik was en wat ik deed toen ik 19 werd. Dat was in 1964. Ik studeerde aan een HBO. Eerste jaar. Doet zij nu ook. Ik woonde bij mijn getrouwde … Lees verder →

Ik babbel via de telefoon met een vriendin. Ze heeft het over mijn blog van een paar dagen geleden. Over dat mooie woord genegenheid. Een bijna vergeten woord. Haar is dat bijna vergeten zijn ook bij een ander woord opgevallen. … Lees verder →

Gade doet geregeld onze boodschappen bij een natuurvoedingswinkel. Vroeger heette die Gimsel en wij noemen hem nog steeds zo. Gade haalt daar haar groente en brood en dan tegelijk ook maar de melk en yoghurt. Ik vind het altijd  weer … Lees verder →

Het dorp waar ons boshuis officieel bijhoort is eigenlijk een dorp van niks. Het is nauwelijks een dorp. Het is een kruispunt met op dat kruispunt een kerk en een schooltje. En verder zijn er nog een café-restaurant, een spoorwegovergang … Lees verder →