Maandelijks archief: november 2012

Hij is er precies om half twaalf. Een paar dagen geleden had hij telefonisch de afspraak gemaakt. Ik had ooit aangegeven dat ik best met een enquête mee wilde doen. Niet via internet of de telefoon, maar gewoon in een … Lees verder →

Vandaag meldt mijn onvolprezen dagkalender dat er weer iets gevierd moet worden. Deze keer wordt aan deze dag zelfs in mijn ochtendkrant aandacht besteed. Vandaag is het de internationale dag van de solidariteit met het Palestijnse volk. Deze dag is … Lees verder →

Mijn cardioloog houdt niet van voetbal. Maar hij geeft wel een advies over dat voor hem verder onnavolgbare spel. Als het aan hem lag zouden de doelen verplaatst moeten worden naar wat nu nog de zijkanten van het veld zijn. … Lees verder →

Ik moet mijn broek uitdoen en op de behandeltafel gaan liggen. Ik onderga een Dopplertest. De kwaliteit van de aders in mijn benen wordt onderzocht. Na enig zoeken is er nog slechts een vaag geruis te horen. “Uw aders verstoppen … Lees verder →

Ik ben na ik weet niet hoeveel jaar terug in Sonnehaert. Sonnehaert is de beeldende naam van het bejaardenhuis in het Nijmeegse Waterkwartier waar mijn moeder zo lang heeft gewoond. Ik weet niet of er nog bejaardenhuizen bestaan. Het zijn … Lees verder →

Er was een lid van mijn mannenclub overleden. Hij was al lang ziek. Dementie. Gisteren is hij begraven. Vanuit de kerk. We waren met velen. De overledene had een groot netwerk. Zelfs na dat hij daar al jaren geen actief … Lees verder →

Ik heb zo rond de 250 vrienden. Facebookvrienden. Daar zijn, eerlijk is eerlijk, een heleboel niet echte vrienden bij. Want wie heeft er nou 250 echte vrienden? Er zijn een heleboel kennissen bij of bekenden  of contacten. Maar vrienden is … Lees verder →

Ik ben mijn tijd een paar dagen vooruit. Ik zag gisteravond de voorstelling ‘De Verleiders: de casanova’s van de vastgoedfraude’ in Theater Markant in Uden. Die voorstelling is op 27 november pas in Nijmegen te zien. Maar daar was ie … Lees verder →

Vandaag drie jaar geleden overleed mijn laatste zus. Twee broers en een zus was ik al eerder verloren. Ik stam uit een niet zo sterk geslacht. Eigenlijk was ik mijn laatste zus al een heel eind kwijt voor haar overlijden. … Lees verder →

Ik denk dat er maar weinig mensen zich van bewust zijn. Ik ook niet. Maar mijn geweldige dagkalender wijst mij er weer eens op dat het vandaag een bijzondere dag is. En al woon ik dicht bij de Duitse grens, … Lees verder →