Maandelijks archief: september 2012

Zaterdagmiddag , kwart over een. Toegegeven het is niet echt een geschikt moment om een kermis te bezoeken. Maar ik heb nog wat tijd over voor ik naar de opening van een kleine expositie ga. Net met Gade licht geluncht … Lees verder →

Mijn tuinmuurtje wankelt. Het stond er waarschijnlijk al lang voordat ik hier kwam wonen. Het is overigens een muurtje van niks. Halfsteens en nog een halve meter hoog. Als het een beetje regenachtig is, wordt het een verzamelplaats voor slakken. … Lees verder →

Onze straat heeft er weer een bewoner bij. Schuin tegenover mijn huis hangt een slinger achter het raam bij de overburen. In blauwe letters verkondigt die: “Hoera, het is een jongen!” Natuurlijk wist ik dat de overbuurvrouw zwanger was, zij … Lees verder →

Op 22 september stond het op mijn dagkalender: 16.49 uur begin van de herfst. Even leek de zomer nog een beetje stand te houden, maar nu is de capitulatie compleet. Buiten grauwt het en het drenst een beetje, van tijd … Lees verder →

Eigenlijk gebeurt het maar zelden dat er overdag aan mijn deur gebeld wordt. In de avond, zo rond de klok van zes, vaker. Dan staat er een verregende collectante voor het een of andere goede doel voor de deur. Haar … Lees verder →

Ik heb zojuist via Internet op de Sint Stevenstoren gestemd als de mooiste toren in Nederland als ik de voordeur hoor opengaan. Normaal komt Gade om een huur of half zeven thuis van haar werk. Nu is het net half … Lees verder →

Mijn vader koesterde bij sommige woorden een eigen uitspraak. Zo sprak hij Tsjecho-Slowakije, toen nog één land, altijd uit als “Slibberdewitski”. Hij was daar steeds zeer consequent in. Een andere befaamde verhaspeling zijnerzijds was de uitspraak van het woord ruïne, … Lees verder →

Ik ken niet zo veel cafés waar je een kaartje voor moet kopen. Nu is het café dat ik op het oog heb ook eigenlijk helemaal geen café, maar de organisatoren hebben het zo genoemd om er een sfeer van … Lees verder →

In een ver verleden heb ik getennist. Eerlijk gezegd overstegen mijn escapades op het tennisveld die van een goed willende recreant niet. Ik kwam tot tennissen omdat de toenmalige partner van mijn zus ook nog tennisleraar was. Hij was nog … Lees verder →

De Verenigde Naties (UN) en de Wereld Gezondheid Organisatie (WHO) zijn allebei grote organisatie met een, naar ik aanneem, fors ondersteunend apparaat. Zou er nu niemand bij een van die organisaties zijn geweest die bedacht zou kunnen hebben even op … Lees verder →