*****

In Dwingeloo is het nog niet echt toeristentijd. Op maandag is ons koffiecafeetje gesloten. Dus drinken we deze ochtend onze koffie maar thuis. Wel even boodschappen gedaan, net als zaterdag waar in de plaatselijke drogist de winkeljuffrouw zagen trainen in het lopen op hoge hakken. Vandaag lopen we haar weer tegen het lijf en verzekert zij ons dat het oefenen zijn vruchten heeft afgeworpen. Op haar feestje op zondag kon ze de hele tijd op haar hakken uit de voeten, meldt zij met een stralende glimlach. Dat is het plezierige van er op uit zijn. Dat dit soort volstrekte onbenulligheden hoogtepunten van de dag vormen. Dagen van onbelang, zonder moeten of willen. De kat Gijs, die ons geheel en al als oppas heeft aanvaard, aaien. Hij maakt woordeloos duidelijk wat hij wil. Een boekje lezen in de warme zon, de kranten, deels op papier, deels digitaal doorbladeren. Ik lees in Trouw de recensie van de Holland Festival-voorstelling ‘Gesualdo’. De kop: “Grandioos mislukt: hemelse muziek en sadistisch geweld”. Goed voor twee **. Ik vind dat het Nederlands Kamerkoor er veel meer had verdiend. De NRC is iets milder, ***. En De Volkskrant komt zelfs tot vier ****.  Wie moet je nu nog geloven? Ach ja, de krant is ook maar één meneer of mevrouw. Gade en ik waren erbij. Ik kan mij vinden in wat Trouw vindt. Niet iedereen is het met mij eens. Genoeg Gesualdo.
De afgelopen uren heb ik mij verdiept in een wondermooie kleine roman, een novelle. Een recente herontdekking van de aan de Bloomsbury Groep gelieerde auteur David Garnett’s ‘Vrouw of vos’, al in 1922 geschreven. Nee ik ga het verhaal niet na vertellen. Lees zelf maar die 125 mooi vertaalde pagina’s. Zo Engels, een sprookje met een meer dan dubbele bodem zoals de vertaler in een nawoord nog eens helder uitlegt. Een boek dat van mij zo vijf ***** krijgt.
En omdat ik in een vrijgevige stemming ben ook zo veel sterren voor deze dag, met dank aan David Garnett en het prachtige weer.