[ˈbrāslit]

Ik ben nog nooit in Schotland geweest. Zoonlief wel. Die is er nu. Voor een kort vakantietje. Met zijn lief. Hij stuurt via Facebook een foto de wereld in van hen beiden voor een koffie cafeetje dat The Neuk heet. Ik vermaan hem. Maar ik zou niet weten waar ‘neuk’ in het Engels of mogelijk het Schots voor staat. Mijn vertaalprogramma’s laten mij  in de steek. Waarschijnlijk betekent het iets heel onschuldigs, zonder de besmuikte grappen die wij er over kunnen maken. Dat brengt mij terug naar mijn eerste bezoek aan Engeland. Nu meer dan vijftig jaar geleden. Ik was met een toenmalige klasgenoot voor het eerst in het perfide Albion. Daar ontdekten wij de ‘Wimpy’ een soort Engelse versie van  de McDonalds die  hier toen nog onbekend was. Wimpy had een fantastische slagzin: “A square meal in a round.” Daarmee prezen ze hun hamburgers aan. Maar het was ook daar dat ik mijn memorabele taalblundertje beging. Het ons bedienend meisje (in die tijd werd je nog aan je tafeltje bediend en hoefde je niet in de verkeerde rij te staan om je bestelling te plaatsen en zelf mee te nemen) droeg een armband waarvan de sluiting open was gegaan. Gevaar van verliezen dreigde. Ik wilde haar daarop attenderen en zei: “You are gonna loose your bracelet!” Zo geschreven een correct en niets mee aan de hand zijn zinnetje. Maar in mijn onbeholpenheid sprake ik ‘bracelet’ uit met een Nederlandse volle ‘a’ en niet zoals het hoort als [ˈbrāslit] waarbij de ‘a’ in het Engels als ‘e’ klinkt. Met die volle a, die ik gebruikte, bleek ik haar gewaarschuwd te hebben dat zij op het punt stond een intiem kledingstuk te gaan verliezen. Het was in de tijd dat ik nog een schuldloos knaapje was, niet begrijpend waarom het dienstertje mij heel boos aankeek, in plaats van mij haar dankbaarheid te tonen  omdat ik een dreigend verlies had afgewend. Ik weet niet meer of zij mij zelf gecorrigeerd heeft of dat mijn vriend dat heeft gedaan. Ik denk de laatste, want die was toen veel minder schuldloos dan ik en  van wanten wist.